6/22

Tekst regeling

Het feit dat bepaalde goederen en rechten door de overeenkomsten als onroerend worden gekwalificeerd, heeft uitsluitend uitwerking ten aanzien van de toewijzing van de heffingsbevoegdheid ter zake mag de liggingsstaat de inkomsten belasten door het feit dat de genoemde goederen en rechten op zijn grondgebied zijn gelegen, zonder dat moet. worden gelet op andere, ten aanzien van anders gekwalificeerde inkomsten, gehanteerde criteria (b-". een vaste inrichting, de fiscale woonplaats van de schuldenaar der inkomsten, enz.) of regels (bv. de wijze van vaststelling van het belastbare inkomen). De overeenkomsten doen immers geen afbreuk aan het interne recht van de liggingsstaat wat de wij ze betreft waarop de inkomsten, die zij als onroerend kwalificeren, moeten worden belast.

Bij de heffing van zijn belasting :

a) is de liggingsstaat dus niet meer door de verdragskwalificatie gebonden; m.a.w. hij mag de inkomsten uit goederen en rechten, die de overeenkomsten als onroerend aanmerken, volgens zijn interne wet belasten met inachtneming van de aard welke die inkomsten volgens die wet hebben, zelfs indien deze van de verdragskwalificatie verschilt;

b) kan de liggingsstaat uit een overeenkomst geen daadwerkelijke heffingsbevoegdheid ontlenen die hij niet reeds ingevolge zijn interne wet heeft; m.a.w. inkomsten die volgens de overeenkomsten als inkomsten uit onroerende goederen in de liggingsstaat belastbaar zijn maar volgens het interne recht van die staat niet als inkomsten uit onroerende goederen worden behandeld en overigens in geen enkele andere categorie van belastbare inkomsten zijn opgenomen, dienen onbelast te blijven.