Vestigingsplaats

Uit NeBelEx Wiki
Ga naar: navigatie, zoeken

Internationaal belastingrecht

Het internationale belastingrecht bevat een aantal sleutelbegrippen als het gaat om de afbakening van de bevoegdheid tot het heffen van belasting, zoals het uitgangspunt van de vestigingsplaats van lichamen en het beginsel dat het aan het bronland is om daar gemaakte winst te belasten. Zie voor een uitgebreide verhandeling hieromtrent de Bijlage bij de Conclusie van de A-G bij het arrest Hoge Raad, 17 december 2004, nr. 39.721.


Om als binnenlands belastingplichtige te worden aangemerkt dient – gelet op het bepaalde in artikel 2 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 – te worden beoordeeld of eiseres in Nederland is gevestigd. Ingevolge artikel 4 van de AWR wordt de vraag waar een lichaam gevestigd is naar de omstandigheden beoordeeld.


Bij de beoordeling naar de omstandigheden van de vestigingsplaats van een lichaam moet in het algemeen ervan worden uitgegaan dat de werkelijke leiding van het lichaam berust bij zijn (statutaire) bestuur, en dat de vestigingsplaats overeenkomt met de plaats waar dit bestuur zijn leidinggevende taak uitoefent. Wanneer echter aannemelijk is dat de werkelijke leiding van het lichaam door een ander wordt uitgeoefend dan dat bestuur, kan er aanleiding zijn als vestigingsplaats van het lichaam aan te merken de plaats van waaruit die ander de leiding uitoefent (HR 23 september 1992, nr. 27.293, BNB 1993/193, LJN: ZC5105, r.o. 3.3.3.[1] [2]


Jurisprudentie

"Het gaat derhalve naar het oordeel van het Hof bij het begrip "leiding geven" om "het nemen van kernbeslissingen, dirigeren, beschikken, initiatieven nemen", meer dan "beleid uitvoeren, beleid bepalen en voorbereiden, bepalen van de vennootschappelijke activiteiten..."."


Zie ook


Voetnoten